มิติรักผ่านเลนส์ ตอน รุ้งสีเทา

VBCOMEONE 08/05/2016 MOVIE & SERIES Leave a comment 9,996 Views

รุ้งสีเทา สายรุ้งที่ถูกเมฆหมอกปกคลุมสีสัน ลดคุณค่าโดยตัวเองให้จางหายไป เมฆหมอกในที่นี้อาจหมายถึงคนรอบตัว สังคม ความเชื่อ หรือกฏหมาย แต่สายรุ้งยังไงก็สวยงามเสมอ . . .

ในช่วงสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมา เรามีโอกาสเข้าไปดู

มี Recommended Playlist แนะนำซีรีส์ มิติรักผ่านเลนส์ ตอน รุ้งสีเทา . . . แค่ชื่อตอนก็สะดุดตาสะดุดใจคนช่างสงสัยอย่างเราซะแล้ว ก่อนหน้านี้เราเคยเห็นผลงานของน้องกานต์ (กษิดิ์เดช หงส์ลดารมภ์) มาบ้าง เคยมีโอกาสได้ไปงานเปิดกล้องซีรีส์เรื่องหนึ่ง และในกองถ่ายกานต์ดูเป็นศิลปินมาก ท่ามกลางแสงแดดจ้าที่เขาใหญ่ เราเห็นเด็กผู้ชายเดินถือกีตาร์ผ่านสนามหญ้าของโรงเรียนที่ใช้เป็นโลเคชั่นถ่ายซีรีส์ (เดินไปมาอยู่หลายรอบ) ตอนนั้นพูดกับเพื่อนว่า น้องไม่ร้อนหรอเนี่ย เดินเล่นกีตาร์แบบนี้ . . . ส่วนนัท (ณัชพล รัตนมงคล) เราเคยเห็นในไอจีตามงานถ่ายแบบอยู่บ่อยครั้ง

เราเป็นคนชอบอ่านหนังสือ ดูซีรีส์ ละคร ภาพยนตร์ และทุกครั้งเราดูเราจะไม่ดูเพียงเพราะความสนุก ความบันเทิง แต่เราดูแล้ว เราวิเคราะห์ตัวละคร สีหน้า ความคิด อารมณ์ เหตุผลของการกระทำ และเจตนาของทีมเขียนบท . . . แน่นอนครับว่า ความคิดของเราอาจไม่ตรงกับจุดประสงค์ที่ต้องการถ่ายทอดออกมาทั้ง 100% หรอก แต่นั่นก็เป็นหน้าที่ของผู้ชม ที่จะสามารถเก็บเกี่ยวเรื่องราวได้มากน้อยเพียงใดตามประสบการณ์ของตัวเอง . . . จะถูกมากถูกน้อยก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร

รุ้งสีเทา ตอนที่ 1

เ ห นื อ กั บ พ อ ร์ ช ตัวละครที่มีบุคคลิกแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด เหนือดูเป็นนักกีฬา มีความคล่องแคล่ว เป็นผู้ชายที่ชอบทำกิจกรรมลุยๆ รักเพื่อน . . . ในขณะที่พอร์ช การแสดงออกทางสีหน้าและแววตาตั้งแต่ฉากแรกๆ เราสังเกตได้ว่า พอร์ชเป็นคนที่มีเรื่องทุกข์ใจบางอย่างเก็บซ่อนไว้ ความลงตัวของสองตัวละครเพื่อนซี้คือ ความแตกต่างที่เติมเต็มส่วนที่ต่างคนไม่มี . . .

ป ล า ห า ง น ก ยู ง ฉากนี้พอร์ชกำลังบอกอะไรกับเหนือ และกำลังบอกอะไรกับท่านผู้ชมอยู่หรือเปล่านะ . . . ความจริงความหมายก็ตรงตัว เมื่อเหนือบอกว่าใครๆเค้าก็เอาปลาหางนกยูงไปปล่อยที่ท่อระบายน้ำ . . . เรื่องบางอย่างเราก็รู้ว่าไม่ดีแต่ทำไมนะ เรากลับยังคงเมินเฉย หรืออาจกระทำไปโดยไม่คิด หรืออาจเป็นเพราะสิ่งที่ทำลงไปไม่ได้ส่งผลกระทบต่อตัวเราเอง

ส น า ม ม ว ย “1 ชั่วโมง 47 นาที . . . ไม่ได้อยากชกมวย แค่อยากอยู่ด้วยกันให้นานที่สุด” นั่นแหนะ !!! เราจับพิรุธของพอร์ชได้แล้วนะ ความจริงทีมตัดต่อก็จงใจให้ผู้ชมรู้อยู่แล้วแหละ 5555 เหนือรับโทรศัพท์เจน ภาพจับที่หน้าพอร์ชนี่ชัดเลย . . . ความรู้สึกหน่วงๆ จะหึง จะหวง จะน้อยใจ แต่เราไม่มีสิทธิ์จะคิดแบบนั้น จนมีจังหวะหนึ่งที่พอร์ชเผลอพูดกับเหนือด้วยโทนเสียงที่เหวี่ยงขึ้น . . . นอกจากนี้ฉากสนามมวยยังทำให้เรารู้จักไอซ์ (เราว่าไอซ์ชอบพอร์ช . . . คิดเอาไว้ว่าใช่ ต้องใช่แน่ๆ) แต่ . . . เราหลงรักไอซ์เข้าซะแล้ว ><

ก ร ะ จ ก เปรียบคนรอบข้างเราเหมือนกระจก ที่จะสะท้อนให้เห็นตัวตนของเรา ว่ากันว่าคนที่มีลักษณะที่สัยคล้ายๆกัน ก็จะดึงดูดเข้าหากัน ฉากนี้สีหน้าของเหนือน่าสนใจมาก . . . จะสังเกตได้ว่าไม่ได้มีทีท่าแปลกใจหรือรังเกียจพอร์ชแต่อย่างใด ต่างฝ่ายต่างรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยทุกครั้งที่อยู่ใกล้กัน

เ มื่ อ ว า น วั น นี้ แ ล ะ พ รุ่ ง นี้ ความรู้สึกของคนเรามันไม่แน่นอนหรอกวันนี้อาจจะใช่ พรุ่งนี้อาจจะไม่ใช่ หรือเมื่อวานอาจจะใช่ แต่วันนี้อาจจะไม่ใช่ก็ได้ . . . เราชอบสิ่งที่ไอซ์ตอบพอร์ช ทำให้เรากลับมาคิดได้ว่าสิ่งสำคัญของการใช้ชีวิตคืออยู่กับปัจจุบัน ทำทุกวันนี้ให้ดีที่สุด

คำ ว่ า รั ก ไม่ได้กลัวความรักนะแต่กลัวเขาไม่รักมากกว่า . . . ก็เราไม่มีทางรู้ใจอีกฝ่ายได้เลยว่าเขาคิดยังไงกับเรา หรือเขาอาจไม่ได้คิดอะไรเลย . . . บางทีคำว่ารักอาจเป็นคำที่ทำลายความสัมพันธ์ไปตลอดชีวิตเลยก็ได้ . . . ( ประโยคคุ้นๆเหมือนไอซ์เคยพูดแล้วนะ พอร์ชลอกใช่ม่ะ ? 5555 ) บทพูดธรรมดาที่ทำให้เราฉุกคิดได้ว่า . . . คำว่ารักอาจไม่จำเป็นต้องพูดออกไป เรามอบสิ่งดีๆให้กัน หวังดีและช่วยเหลือกัน แค่นี้ก็คงสุขใจ . . .

และฉากสุดท้ายของตอนที่ 1 ถ้าไม่หยิบมาพูดถึงก็คงไม่ได้ . . . สังคมในปัจจุบันใช่ว่าผู้หญิงจะถูกล่วงเกินอยู่ฝ่ายเดียว ผู้ชายก็ต้องระมัดระวังตัวเหมือนกัน ฉากนี้สะท้อนให้เห็น “ความเป็นจริง” ที่มีให้เห็นตามหน้าหนังสือพิมพ์ การถูกล่วงละเมิดทางเพศเกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวันจากกลุ่มคนบางกลุ่มที่ยังไม่รู้ผิดชอบชั่วดี ไม่รู้จักควบคุมกิเลส . . . พอร์ช ตัวละครที่ศรัทธาในความรัก จึงมีความเจ็บปวดจากการถูกกระทำ แม้ไม่ได้เกินเลยไปมากนัก แต่ก็ส่งผลกระทบต่อจิตใจไม่น้อยเลย . . .

. . . . . . . . . . . . .

รุ้งสีเทา ตอนที่ 2

อ่ า ง ล้ า ง ห น้ า ฉากนี้เราพยายามดูซ้ำสองสามรอบว่าเราพลาดอะไรไปหรือเปล่า ทำไมอ่างล้างหน้าถึงแตกขนาดนั้น พอร์ชทุบจนแตกหรอ หรืออะไรกันแน่ . . . ไม่ว่าตัวบทจริงๆของฉากนี้จะเป็นอย่างไร ส่วนตัวคิดว่า อ่างล้างหน้าไม่ได้แตกจริงหรอก แต่เป็นภาพเปรียบความรู้สึกของพอร์ชมากกว่า ที่พังและหมดแรงจากเหตุการณ์ที่ผ่านมา . . . สิ่งของพังอาจซ่อมหรือซื้อใหม่ทดแทนได้ แต่ความรู้สึกที่เสียไปแล้ว ทดแทนไม่ได้หรอก ทำได้เพียงปล่อยวางและให้เป็นบทเรียน เป็นภูมิคุ้มกันเราในอนาคต

ปล. หลังจากที่ได้ทวิตคุยกับพี่ไผ่ ผู้กำกับซีรีส์ ทราบมาว่า ตามบทแล้วไม่ได้ตั้งใจให้อ่างล้างหน้าแตก แต่ตอนเข้าฉากด้วยความรุนแรงที่พอร์ชได้รับทำให้ระเบิดอารมณ์จนเป็นอย่างที่เห็นนี่แหละครับ . . . ฮือ อินเนอร์มาเต็มมาก
อ่างล้างหน้า

เ ก ลี ย ด ตั ว เ อ ง มีใครเคยรู้สึกเกลียดตัวเองบ้างไหมครับ หรืออาจจะเกลียดสิ่งที่เป็นอยู่ในตอนนี้ หากคุณเริ่มรู้สึกแบบนี้ อาจเป็นสัญญาณเตือนว่าภูมิคุ้มกันความทุกข์เริ่มบกพร่องซะแล้ว . . . ไม่แปลกหรอกครับที่ในช่วงชีวิตหนึ่ง เราจะรู้สึกว่าทำไมโลกถึงเหวี่ยงแต่เรื่องแย่ๆมาหาเรา ทำไมคนโน่นโชคดีจัง คนนี้ดูมีความสุขจัง . . . ปัญหาของความทุกข์เหล่านี้เกิดจากการไม่เข้าใจและไม่ยอมรับตัวเอง ความสุขและความทุกข์เป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นเองเท่านั้น เลิกเปรียบเทียบ เลิกไขว่คว้าให้ได้อย่างใครเขา แต่จงกลับมามองตัวเอง ทำความเข้าใจตัวเอง ปรับปรุงพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นเรื่อยๆ ถึงแม้จะเริ่มเหนื่อย เราหยุดพักได้ แต่อย่าพักนานเกินไปหละ แล้วกลับมาลุกขึ้นก้าวเดินไปอีกครั้ง . . . ฉากนี้ไอซ์เข้ามามีบทบาท และช่วยเติมแรงใจให้พอร์ชได้มากเลย (ขอบคุณนะครับไอซ์)

ซื้ อ ข้ า ว ไ ป ฝ า ก เมื่อเราทำดีให้ใครสักคน เราลืมมองข้ามอีกคนที่อยู่ใกล้ตัวเราไปบ้างหรือเปล่า ทำให้เขาไม่สบายใจบ้างหรือเปล่า . . . นี่คือประโยคที่เข้ามาในหัวของเราทันทีที่ดูฉากนี้ . . . เจนแสดงอารมณ์ทางสีหน้าแววตาได้ชัดมาก ชัดจนเหนือมองไม่ออกว่าเจนกำลังคิดอะไรอยู่ บางครั้งยิ่งใกล้กันเรามักจะมองข้ามเรื่องเล็กๆน้อยๆไป . . .

แ ผ ล ห า ย ช้ำ แ ล้ ว นี่ ห ว่ า ฉากที่บทพูดแทบไม่มีแต่ให้ภาพเล่าเรื่อง . . . เราเชื่อว่าพอเราเริ่มให้ใจกับใครสักคน ความรู้สึกรักจะพาเราเดินไป . . . ไปถึงจุดๆหนึ่งที่เราเผลอแสดงออกไป

ด ว ง จั น ท ร์ “เราเปรียบเจนเหมือนดวงจันทร์นะ ใครๆก็ชอบมองดวงจันทร์ ดวงจันทร์เป็นของที่อยู่สูง มีค่า ที่สำคัญมันมีแค่ดวงเดียว ไม่ว่าจะมองกี่ครั้งมันก็มีความสุขนะ . . . แต่บางทีดวงจันทร์ก็เหงานะ ต้องอยู่โดดเดี่ยวทุกคืน เวลาดวงจันทร์เศร้าไม่มีใครรู้หรอก” . . . โอ่โฮ !!! ขอปรบมือให้ทีมเขียนบท ไดอะล็อกนี้ดีมากเลยครับ เปรียบเทียบให้เห็นความรู้สึกในใจของเจนและเหนือได้อย่างดีที่เดียว

เ ร า มี แ ฟ น ที่ รั ก ทั้ ง ผู้ ห ญิ ง แ ล ะ ผู้ ช า ย ไ ม่ ไ ด้ ห ร อ ก น ะ วลีเด็ดจาปากของเจนต้องจัดเข้าแฮชแท็ก #ประโยคแซ่บแคปให้ด้วย ฉากตอกย้ำความรู้สึกที่เหนือสับสนมานาน เราว่าลึกๆแล้วเหนือก็ไม่ได้โกรธเจนมากนัก แต่อาจโกรธตัวเองมากกว่าที่ไม่รู้ใจตัวเองสักที ( สังเกตจาก Reaction ที่เหนือได้ยินเจนพูดประโยคนี้ ) . . . บางครั้ง ความรักก็มักต้องการส่วนลด . . . ลดช่องว่างด้วยการเติมเต็มความเข้าใจ ไม่ฝืน ไม่ให้ความหวัง ไม่ทำร้ายกันอีกต่อไป . . .

ย อ ม แ พ้ ใ จ ตั ว เ อ ง พยายามทำให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม พยายามลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้น พยายามจะคิดแค่เพื่อน . . . พยายามมาหลายปี ตอนนี้ยอมแพ้แล้ว . . . นั่นไงหละ !!! ความหวั่นไหวมันเกิดขึ้นมานานแล้วนี่นา . . . ยินดีด้วย 5555

. . . . . . . . . . . . .

รุ้งสีเทา ตอนที่ 3

พ่ อ แ ม่ ลู ก ครอบครัวเป็นสังคมแรกที่ต้องทำความรู้จัก พ่อแม่ลูกช่วยสร้างความรัก ความเข้าใจ และหยิบยื่นแต่สิ่งดีๆให้กัน . . . แต่ละครอบครัวมีวิธีสั่งสอนลูกไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อม ค่านิยม และสิ่งที่ถูกปลูกฝังกันมาจากรุ่นสู่รุ่น . . . เบรคแรกของ EP3 กำลังเล่าอะไรให้เราฟัง . . . ความแตกต่างในวิถีชีวิตและบทบาทในครอบครัว ครอบครัวพอร์ช พอร์ชสามารถพูดคุยเล่นกับแม่ได้ แสดงความคิดเห็นที่แม่เข้าใจ แต่กับพ่อสิ่งที่พอร์ชคิดหรือตัดสินใจหากไม่ตรงใจพ่อก็มักจะมีปากเสียงกัน ในขณะที่พ่อพูดเรื่องเรียน (บังคับให้เรียนต่อ) เราเห็นท่านั่งพ่อที่บ่งบอกถึงการมีอำนาจ แม้ทุกสิ่งที่พ่อทำไปเป็นความหวังดี (อันนี้เราเข้าใจในความหวังดีของพ่อนะ) แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น ความหวังดีอาจกำลังทำร้ายลูกหรือเปล่า เราควรให้สิทธิ์ลูกในการตัดสินใจ ได้เรียน ได้ทำในสิ่งที่ชอบ เราว่าถ้าได้ทำในสิ่งที่ชอบมันจะมีพลังงานเชิงบวกที่จะช่วยผลักดันให้เกิดคุณประโยชน์ เกิดคุณค่า และกำลังใจในการใช้ชีวิตแต่ละวัน ส่วนพ่อกับแม่ก็คอยแนะนำ คอยประคับประคอง . . . ในขณะเดียวกัน ครอบครัวของเหนือดูอบอุ่น มีความสุขมาก การนั่งทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และการพูดคุยที่เป็นกันเอง มีเหตุมีผลและเข้าใจซึ่งกันและกัน ทำให้เหนือเป็นคนที่มีสุขภาพจิตดี และเฟรนด์ลี่อย่างที่เราเห็นนั่นเอง . . . ปล. ขอชื่มชมการลำดับภาพครับ ทำได้ดีเลยทีเดียว

รั ก ส ว ย ง า ม คนเราถ้ารู้สึกดีต่อกันก็รักกันได้แล้ว ความรักไม่ว่าจะเกิดเมื่อไหร่ ที่ไหน ก็สวยงามเสมอ . . . ทัศนคติเชิงบวกของเหนือ ทำให้เรารู้ว่า เหนือเริ่มยอมรับตัวเอง เข้าใจตัวเอง และไม่ปิดกั้นตัวเองแล้ว . . . ฉากนี้เราชอบตั้งแต่การปูเรื่องช้างจากคำถามของเด็กๆนะ มันดูเป็นคำถามที่เกิดขึ้นได้ และเชื่อมโยงได้จริงๆ

น า ฬิ ก า แ ล ะ เ ว ล า จะสังเกตได้ว่าเมื่อ EP1 (เรียนอยู่ปี 4) พอร์ช ก็ซื้อนาฬิกามาให้เหนือ มาถึง EP3 (หลังเรียนจบ) ของฝากก็เป็นนาฬิกาอีกแล้ว . . . นาฬิกา ก็คือเครื่องมือบอกเวลา ผู้เขียนบทกำลังจะบอกอะไรเราหรือเปล่า . . . แต่สำหรับเรา เรามองว่าพอร์ชเป็นคนให้ความสำคัญกับเวลามาก ของฝากอาจเป็นสิ่งช่วยเตือนใจว่าไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน เรายังมีเวลาให้กันเสมอ หรือจะมองอีกมุมหนึ่ง ให้เราต่างจดจำช่วงเวลาของกันและกัน . . .

จ ด ห ม า ย ไ ม่ มี เ สี ย ง หลังจากที่เหนืองอแงเรื่องถูกจับแยกห้อง . . . ฉากเขียนจดหมายเป็นอีกฉากที่เราคิดว่านักแสดงเข้าใจบท และเล่นละเอียดมาก ไม่มีบทพูดใดๆ สีหน้า แววตา รอยยิ้ม การกระทำที่แสดงออกมา เราเชื่อในความรู้สึกของทั้งคู่ . . .

บ ท บ า ท พ อ ร์ ช กั บ ก า ร เ ป็ น นั ก ก ฏ ห ม า ย ทีมเขียนบทยังให้ความใส่ใจในรายละเอียด และให้คนดูเห็นถึงการนำสิ่งที่เรียนจากในห้องเรียนมาปฏิบัติในชีวิต เราชอบตอนพอร์ชโทรไปปรึกษาอาจารย์ ในเรื่องของกฏหมาย เราต้องมีหลักฐาน มีความรอบครอบ มีเหตุผล และไม่ใช้ความรุนแรง . . .

พระราชบัญญัติการเดินเรือในน่านน้ำไทย พระพุทธศักราช 2456 มาตรา 117 ห้ามมิให้ผู้ใดปลูกสร้างอาคารหรือสิ่งอื่นใดล่วงล้ำเข้าไปเหนือน้ำ ในน้ำ และใต้น้ำ ของแม่น้ำ ลำคลอง บึง อ่างเก็บน้ำ ทะเลสาบอันเป็นทางสัญจรของประชาชนหรือที่ ประชาชนใช้ประโยชน์ร่วมกัน หรือทะเลภายในน่านน้ำไทยหรือบนชายหาดของทะเลดังกล่าว เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าท่า . . .

คำ ปั น ตัวแทนผู้หญิงที่เข้าใจความรักของเหนือและพอร์ช . . . เรามาทราบภายหลังว่าคำปันคือหนึ่งในทีมแคสติ้ง . . . การแสดงไม่ธรรมดา เก็บทุกเม็ดจริงๆ 5555 เราชอบนะ >< เราว่าจุดประสงค์ของทีมเขียนบทที่สร้างตัวละครนี้ขึ้นมาเพื่อเป็นภาพสะท้อนให้เห็นความเป็นจริงในปัจจุบัน . . . ช่วยลดอคติในสังคม

แ บ ก น้ อ ย ก็ ล อ ย สู ง เราชอบแคปชั่นนี้จากหนังสือของพี่นิ้วกลม . . . ฉากนี้น่าประทับใจมาก เป็นการเปิดอกคุยกันของเหนือและแม่ เราว่าลึกๆแล้วแม่ไม่ได้โกรธเหนือมากมายนักหรอก บางทีแม่อาจจะรู้สึกหรือสงสัยมาสักพักแล้วก็ได้ . . . เมื่อคนเราปล่อยวาง เข้าใจชีวิต อยู่กับปัจจุบัน ไม่คาดหวัง เราจะพบความสุขที่แท้จริง มันอาจไม่ใช่ความสุขที่มากมายแต่เต็มไปด้วยความอิ่มเอม . . . . . มีใครน้ำตาซึมให้ฉากนี้บ้างไหมนะ

ไ ม้ บ ร ร ทั ด วั ด อ ะ ไ ร ใครเขียนบทฉากนี้ !!! ขอชื่นชม . . . ไม้บรรทัดอุปกรณ์สำหรับวัดขนาดความยาว เรามักใช้ในการเรียนการสอน . . . ระยะทางจะใกล้จะไกลไม่ได้สำคัญอะไรเลย ตราบใดที่เรายังเข้าใจกัน แค่นี้ก็เพียงพอ

ร ะ เ บิ ด อ า ร ม ณ์ นี่คือตัวอย่างของการที่ใครคนหนึ่งในครอบครัววางอำนาจอย่างไม่ลืมหูลืมตา ใช้อารมณ์เป็นที่ตั้ง เราไม่โทษว่าพ่อพอร์ชผิด ใช่ว่าทุกครอบครัวจะเข้าใจและยอมรับได้ แต่คนที่เป็นพ่อแม่ต้องเข้าใจลูกมากที่สุด . . . ฉากในโรงพยาบาลค่อนข้างพีค ตอนที่พ่อโวยวายใส่แม่ ลากยาวมาถึงฉากตามภาพด้านล่างนี้ เมื่อแม่หมดความอดทน สิ่งที่ทำได้ดีที่สุด ณ. ตอนนั้นคือเดินออกมา เราไม่คิดว่าครอบครัวจะแยกทางกันนะ แต่มันเป็นทางออกที่ดีที่สุดในตอนนั้น ทางที่จะทำให้ลมพายุอารมณ์ของพ่อจะสงบลง และแม่ยังช่วยเตือนสติพ่อได้ดีอีกด้วยว่าหากใช้อารมณ์โวยวาย ไม่ฟังเหตุผล คงไม่มีใครทนอยู่กับเราได้หรอก . . . เราเชื่อว่าหลังจากนี้ พ่อจะค่อยๆเข้าใจพอร์ชมากยิ่งขึ้น

. . . . . . . . . . . . .

รุ้งสีเทา ตอนที่ 4

ค ว า ม รั ก ห ล อ ม ล ะ ล า ย โ ท ส ะ แหม่ ! เปิดตอนที่ 4 ด้วยบทสนทนาของพ่อเหนือและพ่อพอร์ช ได้ดีเลยทีเดียว อีกประโยคที่ทำให้ฉุกคิดคือ ตอนที่พ่อพอร์ชถามว่าแล้วผมจะไปบอกใครต่อใครว่ายังไงหละ ? คำตอบที่ได้คือ ก็อยู่ที่ความรู้สึกของเราแล้วละว่าจะเห็นเรื่องไหนใหญ่กว่ากัน ระหว่างความคิดของคนอื่นกับความรู้สึกของคนที่อยู่ข้างๆเรามาตลอด

ก า ร แ ต่ ง ง า น การแต่งงานไม่ใช่จุดสูงสุดของความรัก แต่สามารถเติมเต็มความรู้สึกซึ่งกันและกันได้ . . . ชอบประโยคนี้นะครับ บางคนวิ่งตามหาการแต่งงาน โฟกัสแต่เรื่องการแต่งงาน จนลืมเรื่องการใช้ชีวิตคู่ . . . งานแต่งเป็นอีกขั้นตอนหนึ่งที่จะแสดงให้สังคมรับรู้และร่วมยินดีกับงานมงคลของบ่าวสาว แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นจะมีงานแต่งงานหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับความเหมาะสมและปัจจัยอื่นๆอีกด้วย . . . ในส่วนของการถ่ายพรีเวดดิ้งนั้น . . . แสดงได้เนียนมาก คิดว่าหน้าเซ็ตตอนถ่ายฉากนี้คงสนุกสนานเฮฮาน่าดูเลย

เ จ น ก ลั บ ม า ฉากนี้เราขอโฟกัสที่ความรู้สึกของเหนือและพอร์ช . . . เรามองข้ามประเด็นหึงหวงซึ่งเป็นเรื่องปกติที่พอร์ชจะกลัวถ่านไฟเก่ากลับมาลุกโชนอีกครั้ง . . . จะมีจังหวะหนึ่งที่กล้องจับที่หน้าเหนือและพอร์ช เราคิดว่าพอเหนือและพอร์ชเห็นพ่อแม่มีความสุขกับการได้อุ้ม ได้เล่นกับลูกของเจน จะทำให้พ่อแม่ผิดหวังหรือเปล่าที่เขามีลูกให้ไม่ได้ . . .

ใ น ค ว า ม แ ข็ ง แ ก ร่ ง มี ค ว า ม อ่ อ น โ ย น ฉากนี้เหนือมีความเป็นพ่อและแม่สูงมาก . . . เรารู้เลยว่าการเลี้ยงดูของพ่อแม่เหนือถูกถ่ายทอดทางพันธุกรรมมาถึงเหนือจริงๆ และหากเหนือกับพอร์ชรับเด็กสักคนมาเลี้ยง เด็กคนนั้นต้องโชคดีมากแน่ๆ

รั ก เ ร า ต้ อ ง เ ท่ า กั น พอความรักเดินทางมาถึงจุดหนึ่ง ย่อมมีบททดสอบเข้ามาทักทายให้ชีวิตคู่ดูมีชีวิตชีวา . . . พอร์ชกลัวว่าเหนือจะหวั่นไหวและกลับไปคบกับเจนอีกครั้ง แต่สำหรับเรา เรามองจากมุมผู้ชม เรามองจากการกระทำของเหนือ มั่นใจเลยว่า เหนือไม่สามารถรักใครคนอื่นได้อีก . . . ถามว่าทำไมมั่นใจขนาดนั้น เพราะเหนือเป็นคนดี เป็นคนที่แคร์คนอื่น ตราบใดที่เหนือยังมีพอร์ช ตราบใดที่หัวใจยังมีเจ้าของ ตราบใดที่ความรักยังชัดเจน เขาย่อมไม่ทำร้ายจิตใจเจนโดยกลับไปคบกันทั้งๆที่รักพอร์ชแน่นอน . . . ในฉากนี้ยังมี #ประโยคแซ่บแคปให้ด้วย อีกเช่นเคย . . . “ยังไม่เข้าใจที่เราเงียบ แล้วจะเข้าใจที่เราพูดได้ยังไง”

ชี วิ ต ไ ม่ พ้ น ขึ้ น ล ง ก็ แ ค่ นั้ น หลายคนสงสัยว่าทำไม EP นี้ถึงเล่าเรื่องเจนเยอะมาก แต่เรากลับมองว่าเป็นการปูเรื่องราวในฉากต่อๆไปของเหนือและพอร์ชได้อย่างดี . . . เจนทำงานเลี้ยงลูก ชีวิตกำลังมีความสุข แต่กลับต้องป่วยหนักขึ้นเรื่อยๆ ชีวิตคนเราไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป อย่าลืมว่ากุหลาบยังมีหนาม อาจพลาดเหยียบไปบ้าง ถ้าเรารู้สึกเจ็บ แสดงว่าเรายังมีชีวิต มีลมหายใจอยู่ . . . เราจะสู้ต่อไป

วิ น า ที พอพอร์ชดีดนิ้วแล้วทุกคนหยุดการเคลื่อนไหว . . . เอาแล้วไง !!! เริ่มรู้สึกแปลกๆละ ทีมเขียนบทจะเล่นเราแล้วใช่ม่ะ ? และก็เป็นไปตามนั้น “ใครว่าเวลาหนึ่งวินาทีไม่มีค่า มันมีค่ามากต่อการจากลาชั่วชีวิต และมันมีค่ามากต่อความรักครั้งสุดท้าย” ฉากนี้บอกเล่าอะไรหลายอย่าง ค่อนข้างดึงอารมณ์มาก ในขณะที่กำลังมีความสุข อีกวินาทีต่อมาใครจะไปรู้ว่าความทุกข์ ความเจ็บปวดจะแวะเวียนมาหาเราอย่างปฏิเสธไม่ได้ . . . สมองและหัวใจทำงานหนักขึ้นจริงๆ เหมือนเราแบกความรู้สึกของตัวละครแต่ละตัวไว้กับเราคนเดียว เรารับรู้ถึงความรู้สึกของเหนือ พอร์ช พ่อ แม่ และแน่นอนว่า . . . น้ำตาซึม

ค น ใ น ค ว า ม คิ ด ยังมีเรื่องให้เซอร์ไพรส์ก่อนจบ . . . เราเข้าใจมาตลอดว่าไอซ์ชอบพอร์ช แต่ความจริงแล้วไอซ์คือความคิดของพอร์ช ถ้าเราสังเกตดีๆ ย้อนไปในทุกครั้งที่ไอซ์ปรากฏตัว เราจะไม่เห็นบทสนทนาของไอซ์กับคนอื่นเลย สิ่งที่ไอซ์พูดสะท้อนความคิดในจิตใต้สำนึกของพอร์ชนั่นเอง . . . แหม่ ! ทีมเขียนบทครับ ยอมใจ . . .

ส่ ง ท้ า ย จบได้พีคมาก !!! มันเป็นความเศร้า เป็นการจากลา ที่ไม่ได้โหดร้าย ในแง่ของวัฏจักรชีวิตคนเรา . . . เหนือกับพอร์ชสมหวังในความรักนะ มันเพียงพอแล้วที่จะทำให้หัวใจอิ่มเอม . . . ขอบคุณทีมงาน ผู้กำกับ ทีมเขียนบท โปรดักชั่น และนักแสดง ทำออกมาได้ดีจริงครับ ภาพสวย ตัดต่อดี เดี๋ยวคงต้องไปตามรอยสถานที่ในเมืองเหนือบ้างแล้วละ . . . นี่คือซีรีส์เรื่องแรกที่เราดูแล้วต้องเขียนวิเคราะห์ ซึ่งใช้เวลารวบรวมในแต่ละสัปดาห์ ตอนละหลายชั่วโมงเหมือนกัน แต่ยิ่งดูเราสนุกกับการทำความเข้าใจเนื้อเรื่องในแบบฉบับของเรา . . . จุดเด่นของ รุ้งสีเทา คือ การนำเสนอความเป็นจริง พูด แสดง ในสิ่งธรรมดาทั่วไปที่เราอาจมองข้าม ทำให้เราฉุกคิดและให้ความสำคัญกับคนที่เรามากยิ่งขึ้น ตัวละครแต่ละตัวมีเหตุมีผล ให้เราได้เรียนรู้ พิจารณา และเลือกนำไปปฏิบัติ . . . ธรรมดาของชีวิตคนเรา ไม่มีใครมีพร้อม สมบูรณ์ ไปเสียทุกอย่าง ขอแค่ในทุกๆวันที่ชีวิตเรายังดำเนินอยู่ เราสร้างเสริมความดี ใช้ชีวิตให้คุ้มค่าให้สมกับที่เราเกิดมาครั้งหนึ่ง . . . และเมื่อจากไปแล้ว . . . คนยังจดจำความดี

. . . . . . . . . . . . .

VBCOMEONE เขียนมาบอกฉันว่าเธออยู่ที่ไหน ไปพบไปเจออะไรก็อยากรู้

มิติรักผ่านเลนส์ ตอน รุ้งสีเทา

รุ้งสีเทา ตอนที่ 1

รุ้งสีเทา ตอนที่ 2

รุ้งสีเทา ตอนที่ 3

รุ้งสีเทา ตอนที่ 4

Related Articles

Check Also

แสงกระสือ

แสงกระสือ

รถไฟฟ้าสายสีม่วง